شهید «عباسعلی اُخلی» در فرازی از وصیتنامهاش نوشت: دنیا اگر چه زیبا و دوستداشتنی است اما شایسته و دلبستن نیست، دنیا تنها ارزشی که دارد این است که کمتر از آخرت است، باید از وسوسههای نفسانی رها شد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»؛ «عباسعلی اُخلی» فرزند قربانعلی، روز ۱۹ اسفند سال ۱۳۴۳میان خانوادهای متدین و زحمتکش در روستای «سعدآباد» از توابع شهرستان رامیان به دنیا آمد.
علی دوران سختی را را در روستا سپری کرد و از همان دوران کودکی به همراه دیگر اعضای خانواده به کار کشاورزی مشغول شد.
وی دوران کودکی را در زادگاهش سپری کرد و با رسیدن به سن ۷ سالگی برای کسب علم و دانش راهی مدرسه شد، وی دوره راهنمایی را در خان ببین سپری نمود. سپس برای گذراندن مقطع دبیرستان به شهرستان علی آباد کتول عزیمت کرد و تحصیلاتش را در هنرستان امام خمینی آن شهر (انستیتو تکنولوژی دوره پهلوی) در رشته راه و ساختمان به پایان رسانید.
بافرمان رهبر کبیر انقلاب امام خمینی(ره) مبنی بر تشکیل بسیج مستضعفین که به دنبال حمله نظامی رژیم بعثی عراق صورت گرفت، به عضویت آن نهاد مقدس درآمد و فعالیتهای خود را در زمینه حل مشکلات مردم و حضور در میدانهای نبرد آغاز کرد.
علی اخلی در سال ۱۳۶۰برای گذراندن دورههای آموزشی و جذب سپاه در لشکر ویژه ۲۵ کربلا با سمت تک تیرانداز مشغول شد و به جبهه اعزام شد.
شهید اُخلی مدتی در جبهه سپری بود، سپس به شهرش بازگشت و در کنکور سراسری دانشگاه شرکت کرد و موفق شد در دانشگاه تربیت معلم شهر ورامین پذیرفته شود.
علی پس از مدتی تحصیل در دانشگاه، مجدد به جبهه عزیمت نمود و سرانجام پس از چندین ماه خدمت صادقانه در روز یک آبان سال ۱۳۶۲ در محور مریوان، عملیات کربلای ۴ هنگام درگیری با نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به پا، شهادت رسید و پیکر مطهرش پس از تشییع در گلزار شهدای امامزاده امامزاده بیبی یان(ع) سعدآبادفندرسک به خاک سپرده شد.
فرازهایی از وصیت نامه شهید اُخلی:
اینجانب عباسعلی اُخلی فرزند عبداله ساکن روستای سعدآباد فندرسک بنا به فرمان امام امت خمینی بت شکن که فرموده اند: به به جبهههای نبرد حق علیه باطل بشتابید، آگاهانه و آزادانه در این راه قدم نهادم زیرا که معتقدم این راه همان خط سرخ شهادت، خط سرخ آل محمد(ص) و حضرت علی(ع) و بقیه ائمه معصومین علیهم السلام است.
دنیا اگر چه زیبا و دوستداشتنی است اما شایسته و دلبستنی نیست، دنیا تنها ارزشی که دارد این است که کمتر از آخرت است، باید از وسوسها و خواهشهای نفسانی که دنیا را طلب میکند و انسانی را از رفتن در راه خدا باز میدارد، رهاید تا توان عمل به تکلیف شرعی را بدست آورد و خالصانه در راه معبود قدم نهاد.
© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد